επιλογή γλώσσας

➤ CHOOSE your Language ↓↓ Sprache WÄHLEN ↓↓ ВЫБЕРИТЕ свой язык ↓↓ ОБЕРІТЬ свою мову ↓↓CHOISISSEZ votre langue ↓↓ ➤ CHOOSE your Language ↓↓ ELIGE tu idioma ↓↓ 选择你的语言 ↓↓ 選擇你的語言 ↓↓ Scegli la tua LINGUA ↓↓ ➤ CHOOSE your Language ↓↓ اختر لغتك ↓↓ Dilinizi seçiniz ↓↓ अपनी भाषा चुनें ↓↓ زبان خود را انتخاب کنید ↓↓ ➤ CHOOSE your Language ↓↓ ZGJIDHni gjuhën tuaj ↓↓ ИЗБЕРЕТЕ вашия език ↓↓ 言語を選んでください ↓↓ בחר את השפה שלך ↓↓..

LANGUAGE SELECTION ↓↓ SPRACHAUSWAHL ↓↓ CHOIX DE LA LANGUE ↓↓ SCELTA LINGUA ↓↓ ВЫБОР ЯЗЫКА

Κυριακή 25 Απριλίου 2021

Οι Μυθικοί-Ποιητικοί Κύκλοι των Ελλήνων – Mythical-Poetic Circles of the Greeks

 του Κ. Ι. Μπουζάνη – by Bouzanis K.  

Ίστορος-Διδασκάλου του Κώδικα της Γλωσσικής Παραγωγής και του Εμπλουτισμού του Πανανθρώπινου Λόγου – Knower-Teacher of  Code of Linguistic Production and Enrichment of  Panhuman Speech 


Η έρευνά μας βασίζεται στην Γραμματική-Δομική Ανάλυση του Κώδικα της Γλωσσικής Παραγωγής και του Εμπλουτισμού του Πανανθρώπινου Λόγου [Our research is based on Grammar-Structural Analysis of the Code of Language Production and Enrichment of the Pan-Human Speech]

Προσοχή! Ό,τι υπογραμμισμένο διαβάζεται αντίστροφα, όπως: ΜύΡον ~ το άΡωΜα, ΚΡέαΣ ~ η ΣάΡΚα ~ ο ΧΡώΣ, ΜοΡΦή ~ η ΦόΡΜα, ΘέΣΠις ~ ηΘοΠοιόΣ τις Αθηναίος, ΛίΚΝον ~ η ΚΛίΝη, ΚαΛαΜάΡι ~ το ΜαΛάΚιοΝ, ιΣΚεΝΝΤέΡ ~ ο αΛέΚΣαΝΔΡος ~ ο άΝαΚΣ αΝαΤοΛής γιά Πέρσες, Άραβες, Αλβανούς, Τούρκους, Ινδούς και άλλους! 
  Βασικές Κλείδες του Κώδικα Παραγωγής & Εμπλουτισμού του Πανανθρώπινου Λόγου, για την Γραμματική-Δομική Ανάλυση των μορίων του λόγου που εδώ επιχειρούμε,  αποτελούν οι γνωστές και... μη γνωστές "Τροπές Συμφώνων τε και Φωνηέντων" καθώς και το "Δασύ Πνεύμα" που μας επισημαίνει μια σειρά από αρχικά... κρυμμένα γράμματα πρό των γνωστών δασυνόμενων λέξεων αλλά και πρό αυτών που αρχίζουν από Υ, Ρ, Ν, και Λ.

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

‘έΛΛην ~ ‘αΛός ο Λαός του Μεσογειακού κόσμου, από... Δευκαλίωνος, από την ηούΣ την Γη ~ την αΣία, την Μικράν Ασίαν, των εΡήΜων την αΣίαν ~ την ΣΥΡίαν έως την εΣΠεΡίαν ~ την ιΣΠαΝίαν, σήμερα, και προ της καθόδου των αιΘιόΠων στην έΦαΛον Γη ~ την αΦΡιΚή του κάτω Νείλου, την αιΓυΠΤον ~ των αιΘιόΠων η Γη στους ιστορικούς χρόνους.

‘έΛΛην ~  ο Λαός της ιΛύος από... Δευκαλίωνος.

ΠεΛαΣΓός ~ ο ΠεΛάΓιοΣ λαός. 

αΧαιός ~ ο ωΓύΓιος λαός.

ΔαΝαός ~ ο αΛίΤης λαός.

ΔαΝαός ~ ο ΝόΤιος λαός.

αιΓαίον ~ το ωΓύΓιον πέλαγος. αιΓαίον ~ το έΓΓαιον πέλαγος σε συσχετισμό με το ιόΝιοΝ ~ το ΚΡόΝιον είτε ιόΝιον ~ το αΧαΝές πέλαγος.   

ΔωΡιείς ~ οι ΝόΤιοι.

ΔωΡιείς ~ οι αΚΡίΤες.

ΔωΡιείς ~ οι ΔαΝαοί.

ίωΝεΣ ~ οι εΚς ΊωΝοΣ της μυθολογίας των Ελλήνων. Ο Ίων υιός του ΞούΘου. ΞούΘοι ~ οι έΞωΘεΝ ~ οι εΞώΤεΡοι του λαού των Ελλήνων, ανατολικά.

Ποιητική ΜυΣΤαΓωΓία ~ ΜυΣΤιΚή αΓωΓή

ΠΡΟΣΟΧΗ! Απέναντι στην Υψηλή Ποιητική του διδακτικού λόγου των Ελλήνων, να είσαστε πολύ προσεκτικοί. Ο Ελληνικός Κόσμος των ιΔεών-Θεών, θα... παίξει με τον Λόγο και θα εκμαιεύσει, για να χαρίσει στην ανθρωπότητα, ανεπανάληπτα τεχνήματα!

ΠΝεύΜα ~ το εΠιΝόηΜα! Πνευματικός Κόσμος ο Κόσμος των επινοημάτων! Πνεύματα οι Θεοί, πνεύματα και οι Ιδέες και ο άΝΘΡωΠος ~ όΝ Το ΝοήΜον! 

 Ο Μύθος και ο "Από Μηχανής Θεός", τα απόλυτα ποιητικά ελληνικά επινοήματα, θα λύσουν τα χέρια των διδασκάλων και θα καλλιεργήσουν την υψηλήν διανόηση.

ευΡιΠίΔης ~ ο ΜεΛωΔός. 

ΤΡαΓιΚός ~ ο ΧοΡευΤιΚός. ΤΡαΓιΚόν (επί συμβάντος) ~ το αΚΡαίως αΤυΧές. 

ΤΡαΓούΔι ~ ΧοΡευΤών ηΔή. ΤΡάΓος ~ αΝήρ Των αιΓών.

 ΤΡαΓωΔία ~ ΔειΝών ωΔαί.

Οι ΤΙΤΛΟΙ αυτών που ακολουθούν: 

Α. ΛαΚωΝία η ΛαΚεΔαίμων και ο ΜυΘιΚός ~ ΠοιηΤιΚός κύκλος του Ελαίου και των Ελαιών και η Σπάρτη.

Β. Ο ΜυΘιΚός ~ ΠοιηΤιΚός κύκλος των Πηλίνων και Υαλίνων, των αθανάτων τεχνουργημάτων του Πηλού και της Πυράς. (το αδύνατο σημείον των οποίων είναι η... πτέρνα τους) 

Γ. Ο ΜυΘιΚός ~ ΠοιηΤιΚός κύκλος των Ασκών-Σάκων και των Δερμάτων, των πολεμικών Ασπίδων και των δερμάτινων Ιστίων των νηών.

Δ. Ο ΜυΘιΚός ~ ΠοιηΤιΚός κύκλος του Σίτου και της Καλλιέργειας του Σίτου. Η Κνωσσός, ο Μίνως και ο Θησέας.

Ε. Ο ΜυΘιΚός ~ ΠοιηΤιΚός κύκλος του Οίνου και της Αμπέλου

ΣΤ. Ο ΜυΘιΚός ~ ΠοιηΤιΚός κύκλος του Νόστου Οίκαδε και της Οδύσσειας. των Ομηρικών Επών.

ΔΕΙΤΕ την ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΜΑΣ:

► Οι Φαίακες του Ομήρουη Σχερία και ο Ακράγας – The Phaeacians of Homer, the Scheria and Akragas (Agrigento)

https://greekglossiccode.blogspot.com/2022/09/phaeacians-of-homer-scheria-and-akragas.html

► Αναζητώντας την Ομηρική Νήσο Ιθάκη και τους Κεφαλλήνες

– In search of the Homeric Island of Ithaca and the Cephalenes

https://greekglossiccode.blogspot.com/2022/09/in-search-of-homeric-island-of-ithaca.html

► Η Οδύσσεια, η Ιλιάδα και ο Όμηρος – The Odysseythe Iliad and Homer

https://greekglossiccode.blogspot.com/2022/10/odyssey-iliad-and-homer.html 

Ζ. Ο ΜυΘιΚός ~ ΠοιηΤιΚός κύκλος των Τρωικών και της Ιλιάδος, των Ομηρικών Επών

Η. Ο ΜυΘιΚός ~ ΠοιηΤιΚός κύκλος του Άργους και του Ηρακλέους

Θ. Ο ΜυΘιΚός ~ ΠοιηΤιΚός, Θηβαϊκός κύκλος.

<<<   >>>

Α. ΛαΚωΝία η ΛαΚεΔαίμων και ο ΜυΘιΚός ~ ΠοιηΤιΚός κύκλος του Ελαίου και των Ελαιών και η Σπάρτη.
(Αλήθεια, τι μπορεί να γνωρίζει ο καθένας για τους Μεγάλους Ποιητές;)
ΛαΚωΝία ~ εΛών οι αΓΡοί.
ΛαΚωΝία ~ έΛους, εΛών, εΛαίου ή εΛαιών ΧώΡα. 

ΛαΚωΝία ~ αΚΡιώΝ Γη.

ΛαΚωΝία ~ αΚΡιών ΧώΡα.
ΛαΚωΝία ~ η ΧώΡα των αΓΡών. 
ΛαΚωΝία ~ η ΧώΡα των ΓηΓεΝών, εάν δεχτούμε ότι οι ΝόΤιοι ~ οι ΔωΡιείς ~ οι αΚΡίΤες, πράγματι, κατεβήκανε από τον βάρβαρο Βορρά και οι αρχαιότεροι γηγενείς, ως αΓΡίΤες ~ είΛωΤες ~ ως ΔούΛοι, γεωργούντες την γήν, περιορίστηκαν στην ευρύτερη περιοχή του Έλους όπου αι ΓεΡόΝΘΡαι ~ η ΧώΡα ειΛωΤώΝ, σήμερα Γεράκιον. ΝΤεΛεΚού ~ Γη ειΛωΤώΝ ονομάζεται ο κάμπος ανάμεσα στο Γεράκι και στο Έλος της Λακωνικής εκεί που η Χάρτα της Ελλάδος, του Ρήγα του Βελεστινλή, σημειώνει "εδώ εκατοίκουν οι ήλωτες" (ΒάΡΒαΡος ~ Πάς αΛΛόΦωΝος, κατά τον Ηρόδοτο.).
 αΤΛαΝΤίΣ ~ Των εΛώΝ άΣΤυ. Σήμερα ξεχωρίζουν δύο λοφίσκοι της μυθικής Ατλαντίδος του Έλους. Στον έναν το Ιερόν των Διοσκούρων Θεοδώρων, του Κάστορος και του Πολυδεύκους. Ο ΜυΧός του έΛους... σώζεται, ακόμη.
ΛαΚεΔαίΜωΝ ~ η ΚαΡΔαΜύΛη. ‘ΛαΚεΔαίΜων ~ ΧώΡα ΚηΤώεΣΣα. Η ΚαΡΔαΜύΛη ~ οΧυΡόν Τε ΠόΛις της Ομηρικής αρχαιότητος, είναι η χαμένη Λακεδαίμων, την οποία ακόμη ψάχνουν αρχαιολόγοι και ερευνητές.
ΛαΚεΔαίΜωΝ ~ ΛαΚωΝίας άΣΤυ, η πρωτεύουσα πόλις της Λακωνίας, αι Ακριαί και πολύ αργότερα η Σπάρτη. ΣΠάΡΤη ~ η ΠαίΣ του ευΡώΤα. ευΡώΤαΣ ~ Ρούς του άΣΤεως, των Αμυκλών, του Έλους ή της Σπάρτης. ΛαΚεΔαίΜωΝ ~ όΡΜος ή ΛιΜήν Των αΚΡιών του Έλους. ΛαΚεΔαίΜων ~ ΚούΡος ή ΚοιΛάς ή αΓΡός ή ΧώΡα του ΔιόΣ και της Ταϋγέτης. ΤαϋΓέΤη ~ Διός όΧΘη, ΔέΦς ~ το έΔαΦος, ο δε ΤαΰΓεΤοΣ ~ το ΔιΧοΤόΜον όρος του δόγματος των Λακεδαιμονίων εις βάρος των Μεσσηνίων. 
ΛάΚωΝ ~ εΛών ΚύΡιος. ΛάΚωΝ ~ εΛών άΡΧων, ο μυθικός.
ΛέΛεΚς ~ ο αΡΧαίος ΛάΚων. Λέλεγες λαός πρίν από τους Λάκωνες, λένε. ΛάΚωΝες ~ οι ΛέΛεΓες, λοιπόν.
ΔωΡιείς ~ οι ΝόΤιοι Έλληνες, οι Λάκωνες. Όπως το ΛάΤιον ~ ιΤαΛία ~ ΝόΤου Γη, η ΘΡάΚη ~ Γη ΝόΤου ή ΘΡάΚη ~ του ΒοΡΡά ΓηΔωΡιείς ~ οι αΚΡίΤες Λάκωνες, αυτόχθονες, γηγενείς εκ Διός, στο κέντρο του Ελληνικού -από Δευκαλίωνος- 
ΛυΚούΡΓοΣ ~ ΛαΚώΝων ηΓεΜών, μυθικός. ΛυΚοΥΡΓοΣ ~ άΡΧων ΜίΝως ηΓεΜών (κατά τα... κινέζικα). ΛυΚοΥΡΓος ~ οι αΡΧαίοι ΝόΜοι. 
ΛαΚωΝίΖειν ~ το οΛιΓοΛοΖΖείν [γ]. Ολιγολόγοι οι Λάκωνες. Η σχολιάζουσα πολυλογία, η φιλολογία, δεν συγγενεύει με τον πυκνόν λόγον της φιλοσοφίας, άρα "το ολιγολογείν" εστί φιλοσοφείν και όχι, καθ’ εαυτό, το λακωνίζειν.
ΒουΛή Λαού (σήμερα) ~ η αΠέΛΛα, η Εκκλησία των Πολιτών της Αρχαίας Σπάρτης, ΒοΥΛή ~ ΒήΜα Λαού. ΓέΡοΝΤες ~ οι άΡΧοΝΤες, ΓέΡων ~ ο (υπερ)ήΛιξ, εΚΚΛηΣία ~ οίΚος ΓεΡουΣίας, εΚΚΛηΣία ~ οίΚος ιΚεΣιώΝ.

αΤΡεύς ~ η ΘυΡέα ή αΤΡεΥς ~ το ΜυΡΤώον που εγέννησε τους αΤΡείΔες ~ ΘυΡεάΤες ή αΤΡείΔες < ΜυΡΤώους. Ατρείδες ο ΜεΝέΛαος ~ ο ΜίΝως του Έλους, της γής του Έλους, της Λακωνικής, αλλά και ΜεΝέΛαος ~ ΜίΝως της αΛός και ο αΓαΜέΜΝωΝ ~ των ΜΥΚηΝών άΝαξ. Ο ΜίΝωΣ ~ ΜέΓας άΝαΣΣ [ξ]. εΥΡυΣΘεΥς ~ ΜίΝωΣ ΜηΔέας.   

 ΜεΝέΛαος ~ ο ΜίΝως του έΛους, των εΛών, του εΛαίου, των εΛαιών ή της αΛός, ο αγαπημένος των ποιητών, ο ατιμασμένος όΜηΡος ~ όΜαυΛος ~ όΜευΝος ~ ΣύναυΛος ~ ΣύνευΝος της ωΡαίας εΛέΝης. ΜίΝως ~ ο ηΓεΜώΝ. ΜεΝέΛαοΣ ~ ο ΠΡοΣηΝής. ΜεΝεΛάϊον ~ το αΜυΚΛαίον.

εΛέΝη ~ η ΛάΚαιΝα, η μυθική Ωραία Ελένη των ποιητών.
ωΡαία εΛέΝη ~ το εΛαιήεν έΛαιοΝ, το εΛαόΛαδο δηλαδή, η ωΡαία εΛέΝη ~ οι ΒώΛοι των εΛαιώΝ,  ωΡαία εΛέΝη ~ το αΣΣυΡόεν έΛαιοΝ [χ], το ΧΡυΣούν δηλαδή, των μυθολόγων, των ποιητών και του Πάρη, εγεννήθη δε από το αυγό του Διός (εδάφους), τον ελαιόκαρπον. ωΡαία εΛέΝη ~ το υΓΡόν έΛαιοΝ σε διάκριση από το ΛίΠος ~ το ΠάΓιον έΛαιον των αρχαίων της Λακωνικής. ωΡαία ~ ΒωΡαία ~ η εΦΣαΡΚος, ωΡαίοΣ ο εύΧαΡιΣ, αΧυΡόειΣ ~ ο ΧΡυΣούς, ΠάΡις ~ ο ΚΛοΠεύς, ο μυθικός πρώτος αΛέΚΣαΝΔΡος ~ ο ΚύΡιοΣ αΝαΤοΛής ο γιός του ΠΡιάΜου ~ του ΠοΛέΜου. Η ωΡαία εΛέΝη, ΚόΡη ~ ΓόΝος της ΔΡυός ~ ΛήΔας. Θεϊκός πατέρας της το έΔαΦος ~ ΔέΦς ~ ο Δεύς, γήινος δε των υεΤώΝ το ύΔωΡ ~ ο ΤυΝΔάΡεω.
ΛήΔα ~ το ύΔωΡ,  ΛήΔα ~ η ύΔΡευΣις ~ η άΡΔευΣις, ΛήΔα ~ Γης ο άΡοΤος μαζί με το έΔαΦος, έΔαΦος ~ ο ΔέΦς ~ ο Δεύς, αποτελούν τις παραγωγικές δυνάμεις της Λακωνικής γης. Η ΛήΔα ~ αιΤωΛή στην καταγωγή! αιΤωΛία ~ η υΔΡόΓειος, γνωστή περιοχή. ΛήΔα ~ η ΔΡύς, το δέντρον γενικά ή ο ΘάΜΝος ~ ΔΡΥς ή ΔΡύΣ που αΝΘεί ~ ως ΘήΛυ, γονιμοποιείται από τα άρρενα αιΔοία ~ του Διός και παράγει (σ)ΠόΡους ~ οΠώΡας ~ ΒώΛους (ΒώΛοι ~ οι ΚαΡΠοί, εδώ), αΣΚούς ~ ΣύΚα, ΒώΛους ΔΡυών ~ ΒεΛαΝίΔια, ΜέΘης ΒώΛους ~ ΣΤαΦύΛια. Λήδα η τίκτουσα, η ωοτόκος την οποία, ως Χήν ΛευΚός ~ ΚύΚΝος ο Δίας γονιμοποιεί.
ΤυΝΔάΡεως ~ το ΔέΝΔΡον. ΤΥΝΔάΡεως ~ Των ΜήΛων ΔΡύς. ΤυΝΔάΡεως ~ Των εΛαιών ΔΡύς. ΤυΝΔάΡεως ~ ΔΡυών ΔώΡα. ΤΥΝΔάΡεως ~ ο ΔαίΜωΝ των ΔΡυών. Ο Τυνδάρεως ήταν σύζυγος της Λήδας. 

ΚάΣΤωΡ ~ ΔιόΣΚουΡος ο ένας και ο ΠοΛυΔεύΚης ο άλλος ΔιόσΚουΡος ~ ΔιοΓεΝής και οι δύο αδελφοί της ωΡαίας εΛέΝης και της. Ο ΚάΣΤωΡ ~ των αΣΚών ή ΣάΚων ΔΡύς, των ΣύΚων ή των ΚαΣΤάνων και γενικά οι οπώρες των δέντρων, ενώ ο ΠοΛυΔεΦΚης ~ οι οΠώΡες της εΔάΦου Γης. Ο ΠοΛυΔεΦΚης ~ των ΜήΛων ή των οΠωΡών ΚηΠευΤής, ΠοΛυΔεύΚηΣ ~ των ΜηΛωΤών αΣΚός. ΠοΛυΔεύΚης ~ οΠωΡών ή ΒώΛων ΔεύΚος, ΔεΥΚος ~ ο ηΔύς ΧυΜός, ο ΣΣυΜός της ΜέΘης ~ ο ΜοΥΣΤος. 
ΠοΛυΔεύΚεια ~ ΠοΛυΔέΦΚεια ~ εΒΡώΤα ΠηΓή (εν Θεράπναις). ΘεΡάΠΝαι ~ του άΝω εΒΡώΤα Γη. ΠοΛυΔεΦΚης ~ του εΒΡώΤα ΠηΓαί. ΠοΛυΔεΦΚης ~ του εΒΡώΤα ΚήΠοι. Γνωστός ο ΠοΛυΔεΥΚης ~ ως αΔΡός τη ΠυΓΜή μυθικός ήρωας. 
ΔιόΣΚουΡοι ~ οι οΔηΓοί ΜαΧών ή οι ΔιόΣΚουΡοι ~ αΡωΓοί ΜαΧηΤών. Πολεμιστές οι Σπαρτιάτες τους τιμούσαν, πολεμιστές δε και οι Ρωμαίοι, μετά από την νίκη τους στην Μάχη της Ρηγίλλης, κατά των Ετρούσκων, τους έστησαν Ναόν στην Αγορά της Ρώμης!
 ΚάΣΤωρ ~ οιΚιΣΤής Ναών.

Άλλα τέκνα της Λήδας, εκ του Τυνδάρεω ήταν η ΦοίΒη ~ αΠιΔέα, η ΦιΛοΝόη ~ ο ΠΡίΝος ή η ΦυΛΛάς του οίΝου, ή άΜΠεΛος, και η ΤιΜάΝΔΡα ~ Των ΜήΛων ΔΡύς η οποία με τον αρκάδα έΧεΜΝον ~ τον ΚηΠαίοΝ εξεγέννησαν τον εΥαΝΔΡον ~ την ΜαΝΤίΝειαν. (εκ της ΜαΝΤίΝειας ~ η ΤΡίΠοΛις ή της ΤΡιΠόΛεως το άΣΤυ ~ η νΤΡοΠοΛιΤΣά.) 

ΔωΡιείς ~ οι αΚΡίΤες Λάκωνες, αυτόχθονες, γηγενείς εκ Διός, στο κέντρο του Ελληνικού –από Δευκαλίωνος– ΠεριΜεσογειακού Κόσμου, υιοθέτησαν τον θεό των Μουσών και του πνεύματος, τον Αμυκλαίον Απόλλωνα, και πρώτοι, στο λυκαυγές της ιστορίας –πρίν 4000 χρόνια– με αυτά τα χαρακτηριστικά, εμφανίζονται σε εμάς και θα συνεχίσουν για ακόμη 2000 χρόνια, ηρωικοί και ασυμβίβαστοι, πάντα ηγούμενοι και αξιοσέβαστοι. Οι Λάκωνες, πρώτοι στον χώρο του ΠΝεύΜαΤος ~ των εΠιΝοηΜάΤων, ύΜΝος ΜουΣών ~ το ΠΝεύΜα, θα αναδείξουν μυθικούς ηΓέΤεΣ ~ αΓούς άΣΤεων και αΡΧώΝ ~ ΚαΝόΝων ποιητές-νομοθέτες, θα θέσουν υπέρ πάντων την πατρίδα και τους πατρώους νόμους και θα χαρίσουν στους ΜυΘοΛόΓους ~ ιΣΤοΡιΚούς της Κοσμογονίας την έμπνευση για την δράση των Θεών ~ ιΔεών, στους δε ‘οΜηΡίΔες ~ ΣοΜηΡίΔες ~ τους ΡαΠΣωΔούς, τον ΜίΝωα του έΛους ή του εΛαίου ~ τον ΜεΝέΛαον και την Ωραία του Ελένη.

Οι Λακεδαιμόνιοι, ακολουθώντας το δικό τους Δόγμα για την Σπάρτη, παρά την ορμή και τα μεγαλεπήβολα σχέδια των Μακεδόνων για τον Ελληνισμό, αρνούμενοι τους δεύτερους ρόλους, δεν θα λάβουν μέρος στο Συνέδριον της Κορίνθου, δεν θα ενταχθούν στο «Κοινό των Ελλήνων», από έπαρση, δεν θα θιγούν από το «Αλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων…», και ούτε κάν θα αντιληφθούν την Θεοποίηση του Μ. Αλεξάνδρου, τον δε Σάρπαλον τον… ταλαντούχον, τον Απόστολο της θεοποιήσεως του Μ. Αλεξάνδρου θα τον είχαν κρεμάσει ασυζητητί, εάν τολμούσε να εμφανιστεί στην Σπάρτη.

Ο ΚύΡιοΣ της αΝαΤοΛής ~ ο αΛέΚΣαΝΔΡος ο Γ΄, ο Μακεδών, ο μοναδικός Έλλην Θεός, κατά τα Αιγυπτιακά έθη, και ζών έτι, αιώνες αργότερα, διά την ύβριν, θα εκδικηθεί την Σπάρτη. Από το χέρι της Θεοκρατούμενης Ρώμης και τον μεγαλοϊδεατισμό της Νέας Ρώμης, την Ασέβειαν του Ελληνισμού θα την πληρώσει, ιδιαιτέρως, και η Σπάρτη, τον δε αΛάΡιΧον πολιούχον άγιον και προστάτην θα αναγνωρίσουν οι μετανοημένοι, οι Νέοι Σπαρτιάτες, αναμένοντας τον Αββάν Michel Fourmont για να την κατασκάψει και να φτάσει στις αρχές του 19ου αιώνα… ανύπαρκτη, θαμμένη στους δαφνώνες και κατασυκοφαντημένη!

[Επί τηι ευκαιρίαι: Οι Αθηναίοι, μετά την Χαιρώνεια, παρά τους αντιΦιλιππικούς των, συνετισμένοι και από την καταστροφή των Θηβών, τελικά θα ομονοήσουν, στην συνέχεια θα βρεθούν στην σκιά από την λάμψη του… «μειρακίου» και, όλως πρώτοι, θα υποδεχθούν τον Θεόν Αλέξανδρον, θα κύψουν την κεφαλήν στα ευαγγελιζόμενα του Σάρπαλου, θα χρεωθούν το τσέπωμα των αργυρίων από τον Δημοσθένη τον ρήτορα και, λίγο αργότερα, θα εξαφανιστούν, και αυτοί, από την ιστορία για 1400 χρόνια!] 

======================================
=============================
Β. Ο ΜυΘιΚός ~ ΠοιηΤιΚός κύκλος των Πηλίνων και Υαλίνων, των αθανάτων τεχνουργημάτων του Πηλού και της Πυράς. (το αδύνατο σημείον των οποίων είναι η... πτέρνα τους) 
αΧιΛΛεύς ~ αΧιΛΛέΦς ~ ΠηΛού άΝΓος ~ εκ ΠηΛού άΓΓος.
αΧιΛΛεύς ~ αΧιΛΛέΦς ~ το ΠήΛιΝον άΓΓος.
αΧιΛΛεύς ~ αΧιΛΛέΦΣ ~ το ΓυάΛιΝον ΠοίηΜα.
αΧιΛΛεΥς ~ ΓυάΛου ΛιΜήν. Λιμήν ό,τι δη ποτέ το περιέχον.
αΧιΛΛεΥς ~ ΓυάΛου όΛΜος. 
αΧιΛΛεΦς ~ ΚούΡος του ΠηΛέως.
ΠηΛεύς ~ ο ΠηΛός είτε ΠηΛεΥΣ ~ ΒυάΛου άΜΜος ~υάΛου άΜΜος, ο πατήρ των Πηλίνων και των Υαλίνων.
ΘέΤις ~ η ΦωΤιά, που χαρίζει την αθανασία στα πήλινα και τα υάλινα.
ΘέΤιΣ ~ το ηΦαίΣΤειον.

Γιός του Αχιλλέως ήταν ο ΝεοΠΤόΛεΜος ~ ο ΣυαΛώΔης ΠηΛός, λεγόμενος και ΠύΡΡος ~ ΠηΛός ο υαΛόεις.

ΜΥΡΜιΔών ~ ο ΠοΛεΜιΣΤής του Αχιλλέως. (Όχι το… μυρμήγκι! Ενώ, ΜεΡΜήγΚια ~ ΣΚόΠεΛοι ίσαλοι σε συστάδα, «εν χρώ» ύφαλοι επικίνδυνοι για την ναυσιπλοΐα).

αΧιΛΛεύς ~ αΧιΛέΦς ~ το εκ ΠηΛού αΓΓείον ή άΓΓος!

Ο ΠηΛεύς ~ ο ΠηΛός αλλά και ο ΠηΛεύς ~ το ΠύΡ, ο ΠαΤήρ ~ ΠοιηΤής του Αχιλλέως!

Ο Αχιλλέας, των ανυπέρβλητων Ελλήνων μυθολόγων και των ποιητών ποίημα, είναι το πήλινο δοχείο, το αθάνατο σκεύος, του πηλού και το πυρός ποίημα, με αδύνατο σημείο του την βάση του!   

(Αλήθεια, τι μπορεί να γνωρίζει ο καθένας για τους Μεγάλους Ποιητές;)
========================
Γ. Ο ΜυΘιΚός ~ ΠοιηΤιΚός κύκλος των Ασκών-Σάκων και των Δερμάτων, των πολεμικών Ασπίδων και των δερμάτινων Ιστίων των νηών.

αΤΡεύς ~ η ΘυΡέα ή αΤΡεΥς ~ το ΜυΡΤώον που εγέννησε τους αΤΡείΔες ~ ΘυΡεάΤες ή αΤΡείΔες < ΜυΡΤώους. Ατρείδες ο ΜεΝέΛαος ~ ο ΜίΝως των εΛαιών ή ΜίΝως του Έλους, της γής του Έλους, της Λακωνικής αλλά και ΜεΝέΛαος ~ ΜίΝως της αΛός και ο αΓαΜέΜΝωΝ ~ των ΜΥΚηΝών άΝαξ.   

αΓαΜέΜΝων ~ ο ΜΥΚηΝαίος.
αΓαΜέΜΝωΝ ~ ΜΥΚηΝών ή ΜΥΚηΝαίων άΝαξ. 
αΓαΜέΜΝων ~ αΣΚών ή ΣάΚων ΜίΝως αλλά και αΣΚών ή ΣάΚων ΠώΛης, βασιλεύς του άΡΓουΣ ~ των ΜυΚηΝών.
αΓαΜέΜΝων ~ αΧαιόΣ ΜίΝως. Ο ΜίΝωΣ ~ ΜέΓας άΝαΣΣ [ξ]. εΥΡυΣΘεΥς ~ ΜίΝωΣ ΜηΔέας.
αΓαΜέΜΝων ~ ηΓεΜών αΣΣαιώΝ [χ]. Από τους πρωταγωνιστές των Ομηρικών-Συζυγικών Επών. (όΜηΡος ~ ο/η ΣύνευΝος ~ ο/η όΜαυΛος).
ΚΛυΤαιΜΝή(σ)ΤΡα ~ ΚόΡη ΤΥΝΔάΡεως. ΚΛυΤαιΜήΣΤΡα ~ ΚόΡη ΤηΣ ΛήΔαΣ.
ΚΛυΤαιΜήΣΤΡα ή ΚΛυΤαιΜΝήΣΤΡα
      
ΜυΚήΝαι ~ Γη του άΡΓουΣ, αλλά και ΜυΚήΝαι ~ Γη του ιΝάΧοΥ ποταμού. ΜυΚήΝη ~ το άΡΓοΣ. ΜυΚήΝη ~ οΣΣυΡού Γη [χ]. ΜυΚήΝαι ~ ΠηΓαί του ιΝάΧου. ΜυΚήΝη ~ οίΚος αΣΣαιών [χ].  ίΝαΧος ~ Γης άΡΧων, μυθικός. ίΝαΧοΣ ~ ο ΜιΚΚόΡΡοος ποταμός, ίΝα.ΧοΣ ~ ο ΧείΜαΡΡος της Αργολίδος (και άλλων περιοχών).  
ΔαΝαοί ~ οι ιΘαΓεΝείς Έλληνες.
ιΦιάΝαΣΣα ~ η οΘόΝη ιΣΤών των νηών, η κόρη του Αγαμέμνονος.
ιΦιΓέΝεια ~ η ΠαΓίς του αιόΛου για την ναυσιπλοΐα, η Ιφιάνασσα. ιΦιΓέΝεια ~ αιΓών οΘόΝη. ιΦιΓέΝεια ~ τα ΠαΝιά των πλοίων, τα πρωτόγονα. Οι ασκοί της ναυσιπλοΐας.

ηΛέΚΤΡα ~ οΡΓής οΛεΤήρ. ηΛέΚΤρα ~ η ΛαοΔίΚη. ηΛέΚΤΡα ~ ΧώΡα των ΤΡώων. ηΛέΚΤΡα ~ ΚόΡη του ΔαΝαού. 

ΤέΝεΔος ~ ΤΡωάΔος εΣΣίΝη (~ ΝήΣοΣ). 
(Αλήθεια, τι μπορεί να γνωρίζει ο καθένας για τους Μεγάλους Ποιητές;)


Δ. Ο ΜυΘιΚός ~ ΠοιηΤιΚός κύκλος του Σίτου και της Καλλιέργειας του Σίτου
ΔήΜηΤΡα ~ ο αΡοΤός ΣίΤος.
ΔήΜηΤΡα ~ η Θεά των ΣιΤηΡών.
ΠΥΡός ~ η οΜΠΝή.
οΜΠΝή ~ ο ΣΠόΡος των σιτηρών.
ΘηΣεύς ~ ο ΣίΤος (των Αθηναίων)
ΘηΣεύς ~ ΘηΣέΦς ~ ο ΣιΤοΠοιός.
ΘηΣεύς ~ ΘηΣέΦς ~ ο Φύων τον ΣίΤον.
αΡιάΔΝη ~ το άΡοΤΡον. 

ΜίΝωΣ ~ η ΜεΓάΝηΣος (η Μεγαλόνησος), γιός της Ευρώπης και του Διός, αδελφός του Σαρπηδόνος και του Ραδαμάνθυος. ΜίΝωΣ ~ Ση ΚΝωΣΣός, ΜίΝωΣ ~ Σο ΚΡήΣ ο ΣαΡΠηΔώΝ ~ των ΜιΛύων ΠαΤήΡ, ιδρυτής της Μιλάτου της Κρήτης και της Μιλήτου της Μικράς Ασίας, ο δε ΡαΔάΜαΝΣΣυς ~ της ΚΡήΤηΣ άΝαΣΣ [ξ] και ο ΡαΔάΜαΝΣΣυς ~ της ΓόΡΤΥΝοΣ ιδρυτής. Ο ΡαΔάΜαΝΘυΣ ~ ΣοΦόΝοΥς Τε άΝαΣΣ [ξ] συνέταξε τον Κώδικα της Γόρτυνος, μετά δε τον θάνατό του, ως ΡαΔάΜαΝΘΥς ~ ΚΡιΤήΣ έΝΤιΜος, ορίστηκε δικαστής των νεκρών στον Άδη μαζί με τον Μίνωα και τον Αιακόν. 
ΜίΝως ~ ο ηΓεΜώΝ (γενικά).  αΓαΜέΜΝωΝ ~ των ΜΥΚηΝών άΝαξ. Ο ΜίΝωΣ ~ ΜέΓας άΝαΣΣ [ξ]. εΥΡυΣΘεΥς ~ ΜίΝωΣ ΜηΔέας. ΜεΝέΛαος ~ ο ΜίΝως του έΛους ή των εΛαιών. 
ΜίΝωΣ ~ ο ηΓεΜών της ΝήΣου Κρήτης.
ΜίΝως ~ ο εΠάΡΧων της Κρήτης.
ΜίΝως ~ ο ΠώΛης.
ΜιΝώΤαυΡοΣ ~ ΜίΝωος ΘηΣαυΡός. ΜιΝώΤαυΡος ~ ούΡος ΣιΤηΡών. ΜιΝώΤαυΡος ~ ούΡος ο αΣΤεΡίων. ΜιΝώΤαΒΡος ~ ΠόΝΤου ΒοΛιός βούς, όπου ΠόΝΤοΣ ~ ο ΠοΣειΔών. ΜιΝώΤαΒΡος ~ ο ΜίΝως Των ΠυΡών. 
ΜίΤος της αΡιάΔΝης ~ ο ΣίΤος του αΡόΤΡου. Ο καλλιεργούμενος σίτος.
ΛαΒΥΡιΝΘοΣ ~ ΣιΤηΡώΝ εΜΠόΡιον της ΚΝωΣΣού, όπου εμπόριον, εδώ, ο εμπορικός λιμήν ή ο εμπορικός σταθμός, ΚΝωΣΣόΣ ~ ΚΝωΤΤόΣ ~ η αΓοΡά ΣίΤου της ΜινωιΚής Κρήτης. Το οχύρωμα του εμπορικού λιμένα της Κνωσσού, ο ίδιος ο ΛαΒύΡιΝΘοΣ ~ ΣιΤίωΝ ή ΣιΤηΡών οΧυΡός ΦύΛαΚς κοσμεί νομίσματα εποχής. ‘ΛάΒΡΥς ~ ΜηΡίων ΠέλεΚυς. ΜιΝώΤ αΥΡος ~ ΣιΤηΡών οΥΡος ή ΜίΝως.

ΛαΒύΡιΝΣΣος ~ ΛιΜήΝ ΚΝωΣΣού!

ΛαΒύΡιΝΘοΣ ~ ΚΛωΒίοΝ ΣιΤηΡών.
ΔαίΔαΛος ~ ο ΤέΚΤωΝ. ΤέΚΤωΝ ~ ο ΤεΧΝίΤης. ΔαίΔαΛος ~ ο ΤέΧΝίΤης. Αλλά και ΤέΚΤωΝ ~ ο ΤιΤάΝ, Τιτάνες δε οι μυθικοί πλάστες ή πλάθοντες τα υπόγεια, τα επίγεια και τα υπέργεια.
ίΚαΡοΣ ~ ο ΚηΡόΣ ή το ΚήΡωΜα. ίΚαΡος ~ ο εΚ ΚηΡού.
ίΚαΡοΣ ~ άΓΚεΛος ~ ο άΓΓεΛος (φτερωτός).
ίΚαΡοΣ ~ η ΚάΜιΝος.
ΤάΛωΣ ~ Το οΣΣυΡόν [χ], το τριπλό και δαιδαλώδες που διέτρεχε την ΚΝωΤΤόν ~ ΚΡήΤην, την ασφάλιζε και κατέρρευσε κάποτε από το θαλασσοφάγωμα των θεμελίων του, κατά την μυθολογούσα ιστορία.
ηΡάΚΛειον ~ ΧώΡα των ΚΝωΣΣίων.
ΧάΝΔαξ ~ η ΚΝωΤΤός ~ ΚΝωΣΣός.  
(Αλήθεια, τι μπορεί να γνωρίζει ο καθένας για τους Μεγάλους Ποιητές;)

Ε. Ο ΜυΘιΚός ~ ΠοιηΤιΚός κύκλος του Οίνου και της Αμπέλου
ΔιόΝυΣος ~ ο ηΔύς οίΝοΣ.
ΔιόΝυΣος ~ ευΔίας οίΝοΣ. ΔιόΝΥΣοΣ ~ Θεός οίΝου ΜέΣΣης [θ]. 
ΔιόΝυΣος ~ Το ΚΡαΣί.
ΔιόΝυΣος ~ ο Θεός οίΝοΣ, γιός του Διός αλλά και πατέρας του ο εΥΒουΛος ~ ο αΜΠεΛών, άΜΠεΛος ~ άΝΠεΛος ~ του οίΝου οΠώΡα! Δεύς ~ ΔέΦΣ ~ το έΔαΦοΣ. Διγενής, Διμήτωρ και Δισσότοκος ο Διόνυσος! Για την μητέρα του... ερίζουν. Είναι τέκνον της ΣεΜέΛης ~ αΜΠέΛου (ο οίνος) είτε της Θεάς των ΣιΤηΡών, της ΔήΜηΤΡας (η ΒύΝη ~ μΠύΡα, το σάκε κά.). ΔιΘύΡαΜΒον, δηλαδή ΔιΓεΝήν τον Διόνυσον, είπαν. Αλλά και ΔιΘύΡαΜΒοΣ ~ ύΜΝος Του Θεού ΠόΣεως. 
ΣεΜέΛη ~ η άΜΠεΛος, η μητέρα του Διονύσου και κόρη της Γης των ΘηΒών ~ του ΚάΔΜου. Λόγω θανάτου της Σεμέλης, τον αγέννητον ακόμη Διόνυσον εφρόντισαν Νύμφες, τον έρραψαν στον μηρό του πατρός του-Διός, απ' όπου και εγεννήθη. Προεξάρχουσα των Νυμφών αυτών η ΔίΡΚη ~ ΤόΚος του αΧεΛώου ποταμού, όπου αΧεΛώος ~ ο ΛευΚός ποταμός, η δε ΔίΡΚη ~ αι οιΝιάΔαι, το διάσημο άστυ του Αχελώου. Μετά τον θάνατό της, η Σεμέλη επανήλθε στην ζωή με το όνομα ΘΥώΝη ~ ευΘυΜίας οίΝη. ΘΥώΝη ~ οίΝη ΜέΘης, όπου οίνη η άμπελος. 
ΔήΜηΤΡα ~ η Θεά των ΣιΤηΡών, η μητέρα του Διονύσου, κατά άλλους.
ΠυΡιΓεΝήΣ ~ εκ ΠυΡού ΓεΝΝηΣΣείς [θ], ο οίνος εκ της ζυμώσεως σιτηρών, ο ΖΥΘοΣ ~ ο ΖωΜός ή ΣΣυΜός ΣίΤου (εκ δε της ΒύΝης ~ η BeeR).
ΛιΜΝαίος ~ ο ΛηΝαίοΣ, ο Διόνυσος εκ της αμπέλου. ΛηΝός ~ το ΚοίΛοΝ, η σκάφη για την σύνθλιψη, το πάτημα των σταφυλιών γιά να ακολουθήσει, στην συνέχεια, η εκχύμωση, η λήψη του Γλεύκους και ο ελλιμενισμός του δια την ζύμωση. ΣΤαΦυΛή ~ ΣηΔεία οΠώΡα ~ η ηΔεία οΠώΡαΒόΤΡυς ~ η ηΔεία οΠώΡα, ΓΛεΥΚος ~ οίΝου ΧυΜός, ΛιΜήν δε η αποθήκη, το δοχείον, τόπος συγκεντρώσεως, καταφύγιον όπως και ο όΡΜος των πλοίων.  
ΒάΚΧοΣ ~ εΒωΧίας ΧυΜός ~ ευωΧίας ΧυΜός, ο οίνος.
οίΝοΣ ~ αίΝων ΧυΜός.
οίΝοΣ ~ οΡός ευωΧίαΣ. 
Τα επίθετα του Διονύσου: ΠυΡοΓεΝήΣ ~ εκ ΠυΡών ΓεΝΝηΣΣείς [θ] (κριθής ή σίτου) και ΛιΜΝαίος ~ εΚς αΝΠέΛου ~ εΞ αΜΠέΛου. ΒαΣΣαΡεύς ~ εΒωΣΣίας οίΝος ~ ευωΧίας οίΝος

ΔιόΝΥΣος ~ Θεού οίΝου ΣΣυΜός [χ], σχετίζεται δε με την Μίσην. ΜίΣη ~ η ΜέΣΣη [θ] αλλά και ΜίΣη ~ η ΠόΣις ~ το ΠώΜα. 


(Αλήθεια, τι μπορεί να γνωρίζει ο καθένας για τους Μεγάλους Ποιητές;) 

ΣΤ. Ο ΜυΘιΚός ~ ΠοιηΤιΚός κύκλος του Νόστου Οίκαδε και της Οδύσσειας. των Ομηρικών Επών
οΔυΣΣεΥΣ ~ ο ΣΣεοΜίΣηΤος [θ], των ποιητών ο αγαπημένος!
οΔΥΣΣεύς ~ το ΜήΔοΣ ~ η ΜήΤιΣ, ο πολυμήχανος!
οΔΥΣΣεύς ~ ο (από)ΔηΜοΣ ή (έκ)ΔηΜοΣ, ο (απο)ΔηΜήΣαΣ ή (εκ)ΔηΜήΣαΣ, αυτός που πολλών δ ανθρώπων ίδεν άστεα και νόον έγνωuLySSus ~ uLyTTus ~ ο ‘αΛίΤης ~ ο ‘ΝαύΤης για την λατινική εκδοχή του ήρωα. οΔυΣΣεύς ~ ο ουΔείΣ, οΔυΣΣεύς ~ ο ΜηΔείΣ, οΔΥΣΣεύς ~ ο ΜηΔείΣ (έτσι αυτοσυστήθηκε στον Πολύφημο!).

οΔυΣΣεύς ~ το ιΣΤίον ή ο ιΣΤός των πλοίων. Η ΠηΝεΛόΠη ~ ο υΜήΝ ή το ΠαΝί των ΠΛοίων. Ο Πατέρας του Οδυσσέως ο ΛαέΡΤης ~ το ΝήΡιΤον όρος, ΝήΡιΤον όρος ~  ΔΡυών όΡος. Η μητέρα του η αΝΤίΚΛεια ~ ΔΡυός ΚάΛον ή ΚσύΛον  γεννά το γιό της στο όρος ΝήΡιΤον όρος μία ημέρα τόσον έντονου υετού όπου… «κατά τήν οδόν ύσεν Ζεύς». (Ζεύς ~ ο Δεύς ~ ο ΔέΦς ~ το έΔαΦος της Κοσμογονίας των Ελλήνων).

ΠΝεύΜα ~ το εΠιΝόηΜα! Πνευματικός Κόσμος καλείται ο Κόσμος των επινοημάτων και η υψηλή ποιητική των Ελλήνων, όπως εδώ, χρειάζεται ιδιαίτερη την προσοχή. Ο ποιητής στα Ομηρικά-Συζυγικά Έπη δεν ιστορεί... Ο πατέρας του Οδυσσέως είναι ο ΛαέΡΤης ~ το ΝέΡιΤον όρος.... Εδώ... γεννήθηκε ένας ιΣΤός πλοίου που ναυάγησε, περιπλανήθηκε στην μισή Μεσόγειο για να επιστρέψει οίΚαΔε ~ στην ιΘάΚη να συναντήσει το... Πανί του!

Παππούς του ο αυΤόΛυΚοΣ ~ αιΤωΛών ηΓεΜών. 
οΔυΣΣεύς ~ ο ουΔείΣ ή οΔΥΣΣεύς ~ ο ΜηΔείΣ! Έτσι αυτοσυστήθηκε, ο εξ Ιθάκης και ερχόμενος προς την ιΘάΚη ~ οίΚαΔε, στον Κύκλωπα, το όρος -ηφαίστειο της Πομπηίας τον... Πολύφημο! ΚύΚΛωΠς ~ ο εΚΧέων ΠύΡ αλλά και ΚύΚΛωΠΣ < ο έχων ΚυΚΛικόν όΜΜα  και VoLCaNo ~ ΠύΡ το ΓήιΝον. ΠοΜΠηίαςόΡος ~ ο ΠοΛύΦηΜος! 
ΚαΛυΠΣώ ~ το ΣΠήΛαιον της νήσου Ωγυγίας. Εκεί γιά επτά έτη εγκλωβίστηκε ο ιΣΤός του πλοίου που ταξίδεψε σε όλη την δυτική Μεσόγειο, για... να μας διδάξει την υψηλή ποιητική των Ελλήνων.

ΚίΡΚηΣ νήσος ~ η ΚοΡΣιΚή. ΚίΡΚη ~ ΧοίΡων Γη.

ΘΡιΝαΚία ~ η εΧίΝη του ΝόΤου. ΘΡιΝαΚία ~ η ΤΡίΓωΝος Γη. ΘΡιΝαΚία ~ η ΤΡίΓωΝος νήσος, η Σικελία.

ΣιΚεΛία ~ ΣηΛίου Γη ~ ‘ηΛίου Γη.

ΣΚύΛΛα ~ ΣιΚεΛίας άΛς.

ΧάΡυΒΔιΣ ~ άΣΤυ cΡηΓίου.

ΣειΡήν ~ η έΛΚουΣα. ΣειΡήΝ ~ ΜαΓεύον ή ΜαΓείας ή ΜέΓα όΡΝεον, με ανθρώπινο κεφάλι και σώμα όρνεου.

‘ΝαυΣίΘωος ~ ‘ΝαΦΣίΘωος ~ ΓόΝος ΠοΣειΔώνος.

οΔυΣΣέΦς ~ ο άΠιΣΤος σύζυγος.
Και οι Θεοί, των ποιητών ποιήματα και αυτοί, και των απατεώνων, θα αποφασίσουν την επάνοδο του ξεχασμένου Οδυσσέα! ΝόΣΤος ~ ΒΝόΣΤος ~ η εΠάΝοΔοΣ. ΝόΣΤος ~ ΒΝόΣτος ~ ο ΠΛούΣ. ΝόΣΤος ~ ΒΝόΣΤος ~ η ΠεΡιόΔευΣις ~ ΠοΡείας όΔευΣις. Δύσκολο το ταξίδι της επιστροφής του Οδυσσέα οίκοι, οίΚαΔε ~ οίΚοΘι ~ στην ιΘάΚη! Οι οΜηΡίΔες ~ ΠοιηΤές αίΝων, όχι αγεωγράφητοι, θα αναλάβουν το έργο τους. ΔήΜιος ~ ο αοιΔόΣ του παλατιού του Οδυσσέα. οΜηΡίΔες ~ οι ΡαΠΣωΔοί. ΡαΠΣωΔός ~ ο ΓΡαΦεύΣ ωΔών.
οΜηΡίΔες ~ ΜεΛών αοιΔοί ~ οι ΜεΛωΔοί. οΜηΡίΔες ~ ύΜΝων αοιΔοί ~ οι υΜΝωΔοί. οΜηΡίΔες ~ ΣοΜηΡίΔες ~ ΡαΠΣωΔοί ~ οι ΡαΨωΔοί. Οι Ομηρίδες, ιστορικά, αποτελούσαν μία οικογένεια-συντεχνία ποιητών από την Χίο, οι οποίοι εδήλωναν απόγονοι και ομότεχνοι του Ομήρου. Ο όΜηΡος ~ ο υΜΝών, χαμένος στον Ελλαδικό χώρο, άφησε εφτά ελληνικές πόλεις της αρχαιότητας να ερίζουν για την καταγωγή του, και, σήμερα, ένα ακόμη έθνος, νεότευκτο έθνος, να διεκδικεί και την εθνικότητα του. Ομηρίδης, λοιπόν, είναι και ο... χαμένος μας Όμηρος και, επειδή όΜηΡος είναι και ο/η σύζυγος και τα ΟΜΗΡΙΚΑ έπη ομοιάζουν με ΣΥΖΥΓΙΚΑ, εμείς θα κρατήσουμε τον Όμηρο, όπως στην "Αποθέωση του Ομήρου" μας τον παρέδωσαν οι αρχαίοι, ως Θεόν. 
όΜηΡοΣ ~ ο εκ ΓάΜου όΜοΡος.  όΜηΡος ~ ο ΣύνεΥΝος.     
Οι Ποιητές, τον μεν Μενέλαο τον διέσυραν στους αιώνες των αιώνων, του δε ατιμασμένου Αγαμέμνονα του έσπασαν το κεφάλι και τον κατέσφαξαν! Του αγαπημένου τους, όμως, του εχάρισαν μία σύζυγο... βράχο και τους εκατό τόσους, τρόφιμους στο παλάτι του, επώνυμους μνηστήρες της, για να τους έχουν στην ανεπανάληπτη Μνηστηροφονία τους! Η πιστή ΠηΝεΛόΠη ~ ύΦαιΝε και ξύΦαιΝε! Η ΠηΝεΛόΠη ~ η ΜηΡυοΜέΝη ~ την ΠήΝην ΛύουΣα, κάθε νύχτα, την ημέρα, η ΠηΝεΛόΠη ~ ΠηΝίων αΒΛός ή ΜαΛλός ~ ΠηΝίων αυΛός ή ΜαΛλός, γέμιζε τα μασούρια της και ύφαινε την ΠήΝην ~ το ΠαΝί της.
Οι φιλόλογοι και οι ομηριστές, χωρίς να είναι ιστορικοί ούτε ποιητές, ανακάτεψαν τους Ποιητές με τους Ιστορικούς και, εδώ και δυό χιλιάδες χρόνια, τρέχουν να μας ξεμπερδέψουν... μπερδεύοντάς μας! Ψάχνουν για τους Κύκλωπες και φαντάζονται τα ποιητικά τέρατα. Γράφει ο ποιητής, κορυφές βουνών είναι οι ΚύΚΛωΠες με Κυκλική οΠή ~ όΜΜα! Ο Κύκλωπας άΡΓηΣ ~ ο ΣιΚεΛός είναι η αίΤΝα ~ το αίΘοΝ όρος, ο ΣΤεΡόΠης ~ εΣΤία ΠυΡός και ο ΒΡόΝΤηΣ ~ ηΦαίΣΤειοΝ όΡος! Των κυκλώπων νήσος, κατά τους Ορφικούς, η ΛιΠάΡη ~ η ΜεΛιΓουΝίς ~ η ΠυΡιΓόΝος νήσος, η Σικελία.  ΣιΚεΛίας άΛς = η ΣΚύΛΛα και απέναντι η ΧάΡυΒΔις ~ η αΚΤή αΦΡιΚής, η ΧάΡυΒΔιΣ ~ της  αΦΡιΚής Το ΧείΜα που κατέτρυχε και στοίχειωνε τους ναυτικούς με ανυπόφορες αναμνήσεις.
Να είμαστε προσεκτικοί με τους Λογοτέχνες! Η Ιστορία μπορεί να εμπνέει Ποιητές και Λογοτέχνες, όμως, ο Τρωικός Πόλεμος και το Ταξίδι του Οδυσσέα μπορεί να μην έγιναν ΠΟΤΕ!
όΜηΡοΣ ~ εκ ΓάΜου όΜοΡος.
Ομηρικά (έπη) τα... Συζυγικά Λογοτεχνήματα! έΠοΣ ~ το άΣΜα. όΜηΡος ~ ο/η όΜαυΛος και όΜηΡοΣ ~ εκ ΓάΜου όΜοΡος, ΧαΡέΜι ~ οίΚος οΜήΡων ή οΜαύΛων και όΜηΡος ~ η οΥαΡ (ή όαρ) και οΥαρ ~ η εΥα η σύζυγος του πρωτόπλαστου Αδάμ, σύμφωνα με την ΕβραιοΧριστιανική μυθολογία. αΔάΜ ~ ο  αΜήΤωρ ή και αΠάΤωρ.
Στα διάσημα ΣΥΖΥΓΙΚΑ ΕΠΗ (τα Ομηρικά) ο ουΔείΣ (οΔυΣΣεύς), ο ΜίΝως του έΛους ή των εΛαιών (ΜεΝέΛαος), και ο ηΓεΜών ΜίΝως των Αργείων (αΓαΜέΜΝων) έχουν την... τιμητική τους και τα... κέρατά τους τα τράγινα!
ΡαΨωΔός ~ ΡαΠΣωΔός ~ ο ΓΡαΦεύΣ ωΔών αλλά και ΡαΠΣωΔός ~ ο ΣοΜηΡίΔης ~ ο ‘οΜηΡίΔης και εκ τούτου: ‘όΜηΡος < ο ΡαΠΣωδός. ΡαΨωΔός ~ ο ΨάΛΛων ωΔάς ή ο ΨάΛΤης. (αυτά για να κλείσουμε τις αιώνιες διαμάχες και τα Ομηρικά Ζητήματα.)
 (Αλήθεια, τι μπορεί να γνωρίζει ο καθένας για τους Μεγάλους Ποιητές;)

Ζ. Ο ΜυΘιΚός ~ ΠοιηΤιΚός κύκλος των Τρωικών και της Ιλιάδος, των Ομηρικών Επών

ΠάΡις ~ ο ΚΛοΠεύς ο διάσημος, ΠάΡις ~ ο αΠάΓωΝ, ΠάΡις ~ ο ΠΡοάΓων, ΠάΡιΣ ~ ο ΒουΝόΜος, ΠάΡιΣ ~ ο αΠόΛεΜος, ο πρώτος αΛέΚΣαΝΔΡος ~ ο ΚύΡιοΣ της αΝαΤοΛής.
έΚΤωΡ ~ ο ΚΡαΤαιός γιός του Πριάμου. έΚΤωΡ ~ ο ΚΡαΤαιός. 
ΤΡοία ~ Το οΧυΡόν άστυ.
ίΛιον ~ το άΚΡον ή το οΧυΡόν της Τροίας.
ΠΡίαΜος ~ ο ΒαΣιΛεύς της Τροίας. ΠΡίαΜος ~ ΠόΛεως ηΓεΜών. ΠΡίαΜος ~ ο ΠΡάος ηΓεΜών. ΠΡίαΜος ~ ο ΦιΛήΣυΧος ηγεμών. ΠΡίαΜος < ο ΠΡιάΜενος. ΠΡίαΜος < ο ΠωΛηΜένος. 

ΠΡωΤεΣίΛαος ~ ο ΠΡώΤος ΝέΚυΣ της εκστρατείας. Πατήρ του ο ίΦιΚΛος ~ εΚ ΦυΛαΚής και  ίΦιΚΛοΣ ~ εΚ ΘεΣΣαΛίας.

ΔαΡΔαΝέΛια ~ ΔαΡΔαΝίας αυΛός. ΔαΡΔαΝία ~ ΤΡωάΔος ΧώΡα.


Η. Ο ΜυΘιΚός ~ ΠοιηΤιΚός κύκλος του Άργους (και ενός... Ηρακλέους)

ΒηΡαΚΛής ~ ο ηΡαΚΛής.

ΒηΡαΚΛής ~ το ΒΡάΚαΛον. ΒΡάΚαΛον ~ το ‘ΡόΠαΛον. ΡόΠαΛον ~ το ΚάΛον ΠάΛης.

‘ηΡαΚΛήΣ ~ ‘υΛίΚης άΝαΣΣ [ξ].

αΛΚΜήΝη ~ υΛίΚης άΝαΣΣα, μητέρα του ‘Ηρακλέους. αΛΚΜήΝη ~ η ΛίΜΝη του ΠεΔίου ~ των ΘηΒών.

‘ηΡαΚΛής ~ του άΡΓους ΚύΡιος ή οΧυΡόν ή άΡΧων. ηΡαΚΛής ~ ο Ρούς του ιΝάΧου ή Ρούς του άΡΓους. Τεθείς κάποτε στην υπηρεσία του Ευρυσθέως. εΥΡυΣΘέας ~ ο ΜίΝως της ΜηΔέας. Η αΛΚΜήΝη ~ του άΡΓους άΝαΣΣα η μητέρα του, τέκνον του Διός ο γηγενής ηΡαΚΛής ~ του άΡΓους Ρούς, του ιΝάΧου Ρούς. Ο Ρούς που μπορούσε, μονοημερίς, να ξεπλύνει και τον μυθικόν Στάβλο του Αυγεία. Το πρώτο του όνομα, εκ του πατρός του, αΛΚείΔης ~ Διός ΚούΡος! αΛΚείΔης ~ του άΡΓους ηΓέΤης. ‘ηΡαΚΛής ~ το ‘ΡόΠαΛον (Κ~Π), το σημείον ισχύος του Ηρακλέους μαζί με την λεοντή. ‘ΡόΠαΛον ~ το ΚάΛον ΠάΛης, ΚάΛον ~ το ΚσύΛον. ηΡαΚΛής ~ ο άΡΧων του άΡΓους. ηΡαΚΛής ~ ΒηΡαΚΛής ~ ΚεΡαΒΝός ~ ο ΚεΡαυΝός, ένας ΤιΤάΝας ~ ΤέΚΤωΝ της Ορφικής διδασκαλίας.  ηΡαΚΛής ~ ο έΝοΠΛος (Π~Κ), ο ΡοΠαΛοφόρος. 

‘ΡόΠαΛον ~ ΚάΛον ΠάΛης ή άΚος εΝόΠΛου, αλλά και ‘ΡόΠαΛον ~ αΡωΓός ΠάΛης. ΚάΛον ~ το ΚσύΛον, ΚάΛιΝος ~ ο ΚσύΛιΝος., ΚάΛα ~ τα ΠΛοία (Π~Κ).

‘ΡόΠαΛον ~ αΡΧαίων όΠλον. ΡόΠαΛον ~ το ΒΡάΚαΛον. 

ΒΡάΚαΛον ~ το ‘ΡόΠαΛον. ΒΡάΚαΛον ~ ο ΒηΡαΚΛής ~ ο ‘ηΡαΚΛής, ο ίδιος.



άΡΓοΣ ~ αι ΜυΚήΝαι.
ηΡαΚΛής ~ ο αΡΧαίος Νούς ή άΝαξ.
‘ηΡαΚΛής ~ ΒηΡαΚΛής ~ το ΠΛοίοΝ, ταξιδευτής της Μεσογείου και του Ινδικού Ωκεανού.
ηΡαΚΛής ~ ο αΡΧαίος ΚέΛης ή αΡΓείων ΚέΛης όπου ΚέΛης ~ το άΛοΓον ή το ιΠΠάΡιον (Π~Κ) ή ΚέΛηΣ ~ η ωΚεία ΝαύΣ ή ΚέΛης ~ το ΠΛοίον (Π~Κ). Ο Ηρακλής που ταξίδευε για να πραγματοποιήσει... άθλους.

ΜέΛΚαΡτ ~ ο ηΡαΚΛήΣ των κατοίκων της εΦάΛου Γης ~ της ΦοιΝίΚης της Συρίας! 

ΓηΡυόΝης ~ ο άΝαξ ΡηΓίου.

ΦοΡωΝεΥς ~ ο ΦέΡων ή ΠοιώΝ ΝόΜους. Μυθικός ήρωας, γιός του ποταμού του άΡΓους ~ ιΝάΧου. ΦοΡωΝεύς ~ ο ΠΡώος αΝήρ, κατά τους Αιγυπτίους. ΦοΡωΝεύς ~ ο ΠΡώος άΝαξ, ΦοΡωΝεΥς ~ ο ΠΡώος ΜίΝως, ο πρώτος βασιλέας του κόσμου και ΦοΡωΝεύς ~ της Θεάς ήΡας ιεΡεύς, κατά τον λατίνο μυθογράφο Gaius Iulius Hyginus (64 π.Χ. - 17).

αΚΡίΣιος ~ άΝαΚΣ του Άργους, πάππος του ΠεΡΣέως.

Θ. Ο ΜυΘιΚός ~ ΠοιηΤιΚός, Θηβαϊκός κύκλος (και ενός... Ηρακλέους).

ΤΡαΓωΔία ~ ΔειΝών ωΔαί

‘ηΡαΚΛήΣ ~ ‘υΛίΚης άΝαΣΣ [ξ].

αΛΚΜήΝη ~ υΛίΚης άΝαΣΣα, μητέρα του ‘Ηρακλέους. αΛΚΜήΝη ~ η ΛίΜΝη του ΠεΔίου ~ των ΘηΒών.

αΜΦιάΡαος ~ αΝΦιάΡαοΣ ~ ο ΣΣεΡάΠωΝ [θ].

αΜΦιάΡαος ~ αΝΦιάΡαος ~ ο ΛέΓων ΠΡό, ο ΠΡοΛέΓων, ο μάντης. Του αλεξίκακου, του μοιραγέτη, του μάντη Απόλλωνα και της υΠεΡΜΝήΣΤΡας ~ των ΣΣεΡαΠειώΝ ίΣΤωΡος γιός.

εΛΛήΣΠοΝΤος ~ αυΛόΣ ΠόΝΤου, του εΥΚσείΝου ~ του ΜιΚΡού πόντου. (αυΛόΣ ~ ο ΣωΛήν). 
ΜήΔεια ~ η Παίς του αιήΤη, του μυθικού βασιλέως της Κολχίδος. ΚοΛΧίς ~ η ΓεωΡΓία, σήμερα.

ΤειΡεΣίας ~ ΜάΝΤης μυθικός. 

ΠΡίαΜος ~ ο ΠόΡοΣ, ΠΡίαΜοΣ ~ ο ΠοΡΣΣΜός [θ], η δίοδος του Ελλησπόντου, των Δαρδανελίων. ΠΡίαΜος ~ ΠόΡου ηΓεΜών. ίΜΒΡος ~ ίΝΒΡος ~ η εΧίΝη του ΠόΡου. ΠΡίαΜος ~ ο ΦΡοίΚσος.


Αλήθεια, τι μπορεί να γνωρίζει ο καθένας για τους Μεγάλους Ποιητές, τους Έλληνες;




ΑΝΑΖΗΤΗΣΤΕ περισσότερες Αναφορές και Αναλύσεις Λεξικών Λημμάτων  
SEARCH for more Reports and Analyzes on Dictionary Entries - 

  
 Αναφορές και Αναλύσεις σε Λεξικά Λήμματα από το
"Γραμματικό-Δομικό Λεξικό του Κοινού της Ελληνικής"
– Reports and Analyzes on Dictionary Entries from
"Grammar-Structural Dictionary of Panhuman Speech" –
του Μπουζάνη Κ. – by Bouzanis K.